Achim Peters, jest badaczem mózgu, internistą oraz diabetologiem, a Samolubny mózg jest pokłosiem jego badań dotyczących metabolizmu oraz zapotrzebowania ludzkiego organizmu na energię. Peters w wyniku swoich obserwacji ukuł teorię "selfish brain". Samolubny mózg? - dość przewrotne i na pierwszy rzut oka nietypowe zestawienie, ale - jak się okazuje podczas lektury - nie bez przyczyny ten niezwykle ważny organ został obdarzony taką właśnie cechą. Jak pokazują wcześniejsze badania, mózg jest kluczowym (i egoistycznym) dystrybutorem energii. Co to oznacza w praktyce? Mózg najpierw zaspokaja swoje własne potrzeby, dopiero naddatki energii przesyłając pozostałym odbiorcom. W przypadkach skrajnego głodu wszystkie organy kurczą się, tracąc swoją masę, podczas gdy właściwości mózgu pozostają niezmienne... Mózg, będąc odpowiedzialnym za gospodarkę energetyczną organizmu, zarządza gromadzenie zapasów energii, często zbyt nadmierne. Stąd już bliska droga do otyłości... Peters zwraca jednak uwagę na sposoby przechytrzenia mózgu, dzięki czemu diety podejmowane przez nas będą skuteczniejsze lub w ogóle nie będą nam potrzebne.
Samolubny mózg to książka rewolucyjna. Udowadnia, że ludzie otyli wcale nie muszą być za taki stan rzeczy odpowiedzialni, obawiam się jednak, że teoria może nieść ryzyko zbyt łatwego rozgrzeszania się i folgowania swoim słabościom (bo i tak nie mamy na to wpływu - wszystkim steruje mózg). Dlatego niezwykle ważne jest, aby podczas lektury nie pominąć tego, co właściwie w książce najważniejsze - analizy czynników sprzyjających poprawnemu pobieraniu energii z organizmu, a nie z zewnątrz.
Książkę polecam tym , których nie przeraża przedzieranie się przez suchy, naukowy wywód :)
Wydawnictwo Naukowe PWN 2012
Tytuł oryginału: Das egoistische Gehirn
Tłumaczenie: Marta Molak
0 komentarze:
Prześlij komentarz